I'm Loving You Today.............

เพราะทำอะไรไม่ได้นอกจากเฝ้ามอง

เสียใจเพราะไม่อาจแตะต้องเธอได้

เธอที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน

ส่วนฉันนั้นอยู่ข้างหลังเธอ

ยืนอยู่ในเงาของเธอเสมอ

ใบหน้านองน้ำตาถูกบดบังในเงา

ทำไม่ได้แม้แต่จะขอให้เธอหันมา

น้ำตาจึงไหลรินออกมาอีก

พรุ่งนี้ฉันก็จะรักเธอ

จะรักเธอมากกว่าเมื่อวานนี้

มีถ้อยคำภายในใจ

ที่ไม่อาจเผยออกมา

แม้วันนี้ฉันก็รักเธอ

ไม่อยากยืนอยู่ข้างหลังเธอ

ต้องการเพียงอยู่ข้าง ๆ เธอทุกวัน

อยากให้วันที่หวังนั้นมาถึง

คือเหตุผลที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่

แม้เห็นเธอ  ฉันยังถวิลหา

แม้อยู่กับเธอ  ฉันยังเปลี่ยวเหงา

รักที่เป็นไปข้างเดียวนี้

ฉันมองไม่เห็นจุดจบ

แม้ว่าฉันเหนื่อยล้าและเศร้าเสียใจ

พรุ่งนี้ฉันก็จะรักเธอ

จะรักเธอมากกว่าเมื่อวานนี้

มีถ้อยคำภายในใจ

ที่ไม่อาจเผยอออกมา

แม้วันนี้ฉันก็รักเธอ

จะรักเพียงแต่เธอ

คนที่ไม่รู้แม้สักสิ่งที่อยู่ในใจฉัน

คนที่เหมือนคนโง่คนนั้น

คือคนที่อยู่ตรงหน้าฉัน

ใช่...........

คนคนนั้นคือเธอ

แม้เห็นเธอ ฉันยังถวิลหา

แม้อยู่กับเธอ ฉันยังเปลี่ยวเหงา

รักที่เป็นไปข้างเดียวนี้

ฉันมองไม่เห็นจุดจบ

แม้ว่าฉันเหนื่อยล้าและเศร้าเสียใจ

พรุ่งนี้ฉันก็จะรักเธอ

จะรักเธอมากกว่าเมื่อวานนี้

มีถ้อยคำคำถามภายในใจ  ที่ไม่อาจเผยออกมา

แม้วันนี้ฉันก็รักเธอ   จะรักเพียงแต่เธอ

 

One Day of Love

โชคชะตาอันน่าเศร้าของฉัน  แม้แต่ความมืดยังกลืนกินฉันไป

เธอคนที่ัฉันรัก  ยังไม่สามารถทองทิ้งไปได้

เธอยืนอยู่ตรงหน้า  ถึงแม้ัฉันจะหลับตาลง

แม้จะมองไม่เห็น  แต่ก็ยังรู้สึกได้ถงความรัก

แม้ชั่วชีวิตนี้  เราไม่สามารถจะรักกันได้

เราจะอยู่ด้วยกันได้ไหมถ้าเราตายไป

รักที่ดูโง่เขลาของเธอ

ฉันได้เพ้อฝันอีกครั้งหนึ่ง

ว่าสามารถทำให้เรื่องที่เจ็บปวดภายในใจหายไปได้

ฉันอยากเจอเธอ ฉันเฝ้าคอยเธอ

แต่กลับไม่สามารถพบเธอได้

ฉันไม่เคยลืมเธอได้แม้สักวันเดียว

แม้ชาตินี้   หรือว่าชาติหน้า

หากฉันได้พบเธออีกครั้ง

เป็นเพราะเธอ  ฉันยังคงร้องไห้เช่นเดิม

แม้ชั่วชีวิตนี้   เราไม่สามารถจะรักกันได้

เราจะอยู่ด้วยกันได้ไหมถ้าเราตายไป

รักที่ดูโง่เขลาของเธอ ฉันได้เพ้อเฝ้าอีกครั้งหนึ่ง

ว่าสามารถทำให้เรื่องที่เจ็บปวดภายในใจหายไปได้

ฉันอยากเจอเธอ  ฉันเฝ้าคอยเธอ

แต่กลับไม่สามารถพบเธอได้

ฉันไม่เคยลืมเธอได้แม้สักวันเดียว

แม้ชาตินี้ หรือว่าชาติหน้า

หากฉันได้พบเธออีกครั้ง

เป็นเพราะเธอ  ฉันยังคงร้องไห้เช่นเดิม

ทำไมเธอต้องร้องไห้

ทำไมฟ้าถึงกำหนดมาให้เราเจ็บปวดเช่นนี้

แม้ฉันจะถามเท่าไหร่  ก็ไม่ได้รับคำตอบ

ฉันรักเธอ  ฉันรักเพียงเธอ

จนกว่าจะหมดลมหายใจ

ฉันไม่เคยลืมเธอได้แม้สักวันเดียว

แม้ชาตินี้  หรือว่าชาติหน้า

หากฉันได้พบเธออีกครั้ง

เป็นเพราะเธอ  ฉันยังต้องร้องไห้เช่นเดิม

โชคชะตาอันนำเศร้าของฉัน แม้แต่ความมืดยังกลืนกินฉันไป

เธอคนที่ฉันรัก  ยังไม่สามารถทอดทิ้งไปได้

คนไม่มีเวลา...............

ฉากเก่าๆ ยังจำไว้ในใจ
เคยรักเธอยังไง รักเธอดังเดิม
ภาพทุกภาพยังตามติดอยู่ไม่หายไป
เสียงหัวเราะบนความอ่อนไหว
เจ็บปวดรู้ไหม ไม่อยากเคลื่อนไหว
ไม่อยากทำร้ายใคร
มันยังไม่พร้อมมีใครใช่ไหม
จะขอรอเธออย่างเดิม
เธออยากกลับมาไหม
อยู่ตัวคนเดียวไม่เหลือใคร
เหงาเกินไปบ้างไหมเธอ
รออยู่ไม่ไปไหน ปล่อยให้เวลาผ่านฉันไป
เพราะลืมเธอไม่ไหวไม่ได้อยู่ดี
สิ่งใหม่ๆ ไม่เคยให้เข้ามา
คนไม่มีเวลา แม้นานยังไง
แค่พรุ่งนี้วันเดียวที่ตื่นมาหายใจ
และเพื่อพร้อมรอเธอต่อไป

เหน็ดเหนื่อยรู้ไหม ไม่อยากเคลื่อนไหว
ไม่อยากจะรักใคร
มันยังไม่พร้อมมีใครใช่ไหม
จะขอรักเธออย่างเดิม
เธออยากกลับมาไหม
อยู่ตัวคนเดียวไม่เหลือใคร
เหงาเกินไปบ้างไหมเธอ
รออยู่ไม่ไปไหน ปล่อยให้เวลาผ่านฉันไป
เพราะลืมเธอไม่ไหวไม่ได้อยู่ดี
ความทรงจำที่ดีฉันขอให้มันไม่หายไป
แต่เธอคงจะลืมเมื่อเธอมีใคร
กาลเวลาอาจมีเงื่อนไข
แต่แตกต่างจากใจของฉัน
ที่จะรอเพียงเธอเหมือนเดิม
ยังรออยู่ไม่ไปไหน
ปล่อยให้เวลาผ่านฉันไป
ฉันลืมเธอไม่ไหวไม่ได้อยู่ดี



ดาว......

สายลมโชยแผ่ว ๆ กระทบหน้าต่าง    ข้ามผ่านห้องเล็ก ๆ ที่ฉันนอนทอดกาย

แสงดาวพร่างพราย กระจายทั่วนภา  สาดส่องมาถึงฉันทันใด

เมื่อใจที่เหน็บหนาวต้องแสงดารา  จึงอบอุ่นได้อีกครา ที่อ่อนล้า ก็แทบหายไป

กับน้ำตามากมายที่หลั่งรินข้างใน  ฉันได้ดาวช่วยซับแล้วปลอบใจ

ว่าอย่าได้เจ็บปวดจนร้าวราน  และสัมผัสบาดแผลนั้น 

ปัดเป่าให้หายระทม ส่งฉันเข้านอน และโอบกอดไว้ให้อุ่นใจ

แม้เจ็บจนแทบเดินไม่ไหว  ไร้เรี่ยวแรงจะพยุงตัวก้าวไป

นัยน์ตาพร่ามัวด้วยน้ำใสๆ เอ่อคลอ

จะยังคงยิ้มให้รักที่ไม่อาจได้ ครอบครองเป็นของฉัน

แม้ความสุขนั้นแสนสั้น ทุกวินาทีที่ฉันมีเธอ

จะขอเก็บไว้ลึกข้างในใจฉัน  ดั่งแสงแห่งดวงดาราที่แวววับจับตา

ตลอดไป.......................................

ดั่งความฝันค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา

ดาวดวงน้อยของฉัน  สาดแสงกระทบดวงตา 

แสงจ้าแห่งดารา กลางท้องนภา ตกลงบนบ่าฉันปลอบใจ

ว่าอย่าได้โศกเศร้าอีกต่อไป  และจับมือฉันไว ปัดเป่าแผลใจ

ให้ความอ่อนโย และโอบกอดไว้ให้อุ่นใจ

แม้เจ็บจนแถบเดินไม่ไหว  ไร้เรี่ยวแรงจะพยุงตัวก้าวไป

นัยน์ตาพร่ามัวด้วยน้ำใส ๆ เอ่อคลอ

จะยิ้มให้รักที่ไม่อาจได้ ครอบครองเป็นของฉัน

แม้ความสุขนับแสนสั้น  ทุกวินาทีที่ฉันมีเธอ

จะขอเก็บไว้ลึกข้างในใจฉัน ดั่งแสงแห่งดวงดาราที่แวววับจับตา

ขอแค่วันเดียวที่แม้มีน้ำตา ก็จะไม่ร้องไห้ออกมา ขอสักวัน

เพราะฉันนี้อยากยิ้มได้อย่างดาว ที่สุกสกาวบนฟากฟ้า

ทุกวินาทีที่เรามีกัน อยากขอเก็บไว้ลึกข้างในใจฉัน

ดั่งแสงแห่งดาราที่แวววับจับตา


ตลอดไป....................................