ข้ามสีทันดร

ชีวิต ก็เหมือน เรือน้อย ที่เคลื่อน ออกไป
อยู่กลาง ทะเลใหญ่ ที่ดู เวิ้ง ว้าง
เลวร้าย มีคลื่นลม เหมือนไม่มีวันเห็นฝั่ง
รอนแรม เรื่อยไป บนทาง ที่มัน ช่างมืดมน

ข้ามสีทันดร ทะเลที่มัน กว้างใหญ่
อาจทำ ให้ท้อใจ ลอยไป ยิ่งไกล ยิ่งท้อ
ท่ามกลางทะเล ความหวัง คือสิ่ง ที่เฝ้ารอ
แค่เพียงไม่ท้อ จะพบ คืนวัน ที่สวย งาม

พรุ่งนี้ จะสวย สดใส ขึ้นใน ไม่นาน
คลื่นลม ต้องเลย ผ่าน แหละจะจางหาย
ชีวิต ก็เหมือน เรือ ต้องเจอ คลื่นลม มากมาย
เฝ้ารอ แค่เพียง วันใด คลื่นลม จะเลย ผ่าน".

....คงไม่มีอะไรแย่ไปกว่าการอยู่บนเรือคนเดียวในเวลาที่มีแต่พายุ ได้แต่รอให้พายุผ่านไป ทั้งๆ ที่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอีกนานแค่ไหน หรือจะมีพายุลูกใหม่มาอีกเมื่อไหร่ ชีวิตเราจะมีความหวังเก็บไว้สู้กับพายุได้เยอะขนาดนั้นเลยหรอ....

ขอให้ทุกท่านผ่านพายุไปให้ได้นะคะ.....

ข้อความดี ๆ :ddddd