สายลมโชยแผ่ว ๆ กระทบหน้าต่าง ข้ามผ่านห้องเล็ก ๆ ที่ฉันนอนทอดกาย
แสงดาวพร่างพราย กระจายทั่วนภา สาดส่องมาถึงฉันทันใด
เมื่อใจที่เหน็บหนาวต้องแสงดารา จึงอบอุ่นได้อีกครา ที่อ่อนล้า ก็แทบหายไป
กับน้ำตามากมายที่หลั่งรินข้างใน ฉันได้ดาวช่วยซับแล้วปลอบใจ
ว่าอย่าได้เจ็บปวดจนร้าวราน และสัมผัสบาดแผลนั้น
ปัดเป่าให้หายระทม ส่งฉันเข้านอน และโอบกอดไว้ให้อุ่นใจ
แม้เจ็บจนแทบเดินไม่ไหว
ไร้เรี่ยวแรงจะพยุงตัวก้าวไป
นัยน์ตาพร่ามัวด้วยน้ำใสๆ เอ่อคลอ
จะยังคงยิ้มให้รักที่ไม่อาจได้ ครอบครองเป็นของฉัน
แม้ความสุขนั้นแสนสั้น ทุกวินาทีที่ฉันมีเธอ
จะขอเก็บไว้ลึกข้างในใจฉัน ดั่งแสงแห่งดวงดาราที่แวววับจับตา
ตลอดไป.......................................
ดั่งความฝันค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา
ดาวดวงน้อยของฉัน
สาดแสงกระทบดวงตา
แสงจ้าแห่งดารา กลางท้องนภา ตกลงบนบ่าฉันปลอบใจ
ว่าอย่าได้โศกเศร้าอีกต่อไป และจับมือฉันไว ปัดเป่าแผลใจ
ให้ความอ่อนโย และโอบกอดไว้ให้อุ่นใจ
แม้เจ็บจนแถบเดินไม่ไหว ไร้เรี่ยวแรงจะพยุงตัวก้าวไป
นัยน์ตาพร่ามัวด้วยน้ำใส ๆ เอ่อคลอ
จะยิ้มให้รักที่ไม่อาจได้ ครอบครองเป็นของฉัน
แม้ความสุขนับแสนสั้น ทุกวินาทีที่ฉันมีเธอ
จะขอเก็บไว้ลึกข้างในใจฉัน ดั่งแสงแห่งดวงดาราที่แวววับจับตา
ขอแค่วันเดียวที่แม้มีน้ำตา ก็จะไม่ร้องไห้ออกมา ขอสักวัน
เพราะฉันนี้อยากยิ้มได้อย่างดาว ที่สุกสกาวบนฟากฟ้า
ทุกวินาทีที่เรามีกัน อยากขอเก็บไว้ลึกข้างในใจฉัน
ดั่งแสงแห่งดาราที่แวววับจับตา
ตลอดไป....................................
ตลอดไป....................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น