พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออก ตกทางทิศตะวันตก ...
ใครก็รู้ เช้าวันหนึ่ง ชายคนหนึ่งก้าวออกไปยืนอยู่บื้องหน้าดวงอาทิตย์ แล้วเอ่ยขึ้นว่า..
"ดาวดวงใหญ่เอ๋ย เจ้าจะเป็นสุขได้อย่างไร หากไม่มีใครมารับแสงสว่างจากเจ้าเลย หลายปีที่เจ้าส่องสว่างมาสู่เรื่อนชานของฉัน นกอินทรียของฉัน และงูพิษของฉัน หากเจ้ามิได้ส่องแสงให้พวกเรา เจ้าคงต้องเหนื่อยล้าต่อภารกิจส่องแสง และการดินทางของเจ้า"
ชายผู้นี้เข้าใจว่า เพราะมีตัวเขาและสรรพสัตว์เหล่านั้น การส่องแสงของพระอาทิตย์จึงมีความหมาย เที่ยงวันหนึ่ง ชายอีกคนหนึ่งก้าวออกไปยืนอยู่เบื้องหน้าดวงอาทิตย์ แล้วเอ่ยขึ้นว่า..
"ดาวดวงใหญ่เอ๋ย เจ้าจะเป็นสุขได้อย่างไร หากแสงสว่างที่เจ้าส่องลงมา ไม่เพียงพอจะขับไล่ความมืดมิดในโลกนี้เสียแล้ว" บ่ายวันหนึ่ง ชายคนที่สามจุดโคมไฟดวงใหญ่ ออกไปยืนอยู่เบื้องหน้าพระอาทิตย์กลางวันแสก ๆ แล้วเอ่ยขึ้นว่า..
"ดาวดวงใหญ่เอ๋ย ดูสิ ฉันต้องจุดโคมใหญ่ขึ้นอีกดวง ประหนึ่งประท้วงต่อจักรวาล ว่าแม้พระอาทิตย์กำลังส่องแสง แต่โลกก็มิดมืดเสื่อมทราม เกินกว่าใครจะเยียวยาได้แล้ว"
ค่ำคืนหนึ่ง ชายคนที่สี่จุดตะเกียงดวงเล็ก ถือออกไปยืนอยู่ท่ามกลางความมืด แล้วเอ่ยขึ้นว่า..
"แม้แสงเพียงน้อยนิดจากตะเกียงเล็ก ๆ ของฉัน จะไม่อาจขับไล่ความมืดในโลกได้ทั้งหมด แต่อย่างน้อย มันก็คงพอส่องทางให้ตัวฉันเดินต่อไป ในหนทางที่ถูกต้องได้ อย่างน้อยคงไม่ต้องเดินเข้ารกเข้าพงไป"
กลางดึกคืนหนึ่ง ชายตาบอดคนที่ห้า จะจุดเทียนเล่มหนึ่งขึ้นในความมืด เขาเดินไปในป่า แล้วเอ่ยขึ้นกับความมืดว่า..
"ฉันไม่จำเป็นต้องจุดเทียนเพื่อขับไล่ความมืด แต่ยามค่ำคืนเช่นนี้ เทียนเล่มนี้จะช่วยให้ผู้คนได้มองเห็น ตัวตนของฉัน และไม่ต้องเผลอเดินมาชนฉันเข้า ก็เท่านั้น"
ชายทั้งห้าต่างให้ความหมายในตัวตนของตน พวกเขาต่างถกเถียงกันเรื่องคุณค่าของผู้คน กับสาระต่อความมืดและความสว่าง อย่างเอาเป็นเอาตาย พวกเขาต่อยดี ฆ่าฟัน ทำสงครามล้างเผ่าพันธุ์ กระทั่งต่างล้มตายสูยพันธุ์ จากโลกนี้ไปจนหมดสิ้น
แม้ไม่มีสิ่งมีชีวิตใด พระอาทิตย์ยังคงขึ้นทางทิศตะวันออก และตกทางทิศตะวันตก พระอาทิตย์ขึ้นเมื่อถึงเวลาขึ้น ตกเมื่อถึงเวลาตก ยามอาทิตย์อัสดง ขณะโลกยังคงตกอยู่ในความมืดมิดหลับใหล พระอาทิตย์ดวงเดิมลับขอบฟ้าทิศตะวันตกลงไป เพื่อมันจะได้ทำหน้าที่ส่องแสงให้ความสว่าง ณ โลกใต้สมุทรเบื้องล่าง เพื่อบ่งว่าภารกิจบางอย่างของดาวใหญ่ดวงนี้
บางทีมนุษย์เราก็ไม่มีโอกาสล่วงรู้ พระอาทิตย์ยังมีภารกิจต่อโลกใบนี้ ภารกิจที่ไม่จำเป็นต้องมีใครรู้ ที่มา หนังสือชื่อพระจันทร์พันดวง โดย ปราย พันแสง "ภารกิจที่ไม่จำเป็นต้องมีใครรู้" คงเหมือนกับเธอ.. ที่ไม่มีโอกาสล่วงรู้ ว่าเธอมีความหมายกับฉันเพียงใด ถึงแม้ฉันจะเป็นพระอาทิตย์ (สีชมพู) ก็ตาม แด่เจ้าชายสายไหม..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น