เพราะเธอ คือ ความรัก... (เรื่องเล่าจากความรู้สึก)

วันนี้..ฉันก็ยังคงมีรอยยิ้มอยู่..แม้ว่ามันจะเป็นรอยยิ้มที่มาปิดบังรอยน้ำตาอยู่ก็ตาม
ใครๆ มักจะบอกว่า "ความเข้มแข็ง" ที่ฉันมีจะสามารถเอาชนะทุกอย่างได้
แต่ใครจะรู้ว่าความเข้มแข็งที่มองเห็น..ที่ดูเหมือนว่าฉันไม่เป็นอะไร...
จริงๆ แล้วฉันแค่ไม่อยากแสดง "ความอ่อนแอ" ให้ใครได้เห็นเท่านั้น..
คงไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกที่มีได้ดีเท่ากับตัวฉันเอง..


ผ่านมานานเท่าไหร่แล้วนะ..นับจากวันสุดท้ายที่ฉันได้เจอเธอ จนมาถึงวันนี้..
เวลาที่ผ่านไป หลายอย่างเปลี่ยนแปลง...และ ตัวเธอ เองก็คงเปลี่ยนไปเช่นกัน...

ตอนนี้ เธอ..คงมีความสุขดีแล้วกับความรักบนทางเลือกที่เธอตั้งใจเอาไว้..
ฉันไม่เคยโทษเธอที่ "ทิ้ง" กันไปง่ายๆในวันนั้น..เมื่อ..เธอมีใครอีกคนรออยู่แล้ว..
และถ้า "ความรัก" มันหมดลงไปแล้วจากใจของใครบางคน..ไม่ช้า ก็เร็ว..
เค้าก็พร้อมที่เดินออกไปจากชีวิตเราได้เสมอ..แม้ว่าจะพยายามรักษามันไว้แค่ไหนก็ตาม.

เธอคงจะลืมฉันไปแล้วสินะ...

เมื่อวันนี้..เธอมีใครอีกคนอยู่ข้างๆ..เธอมีใครให้คอยไปหา..คอยห่วงใย และคิดถึง..
เธอคงไม่ต้องทนเหงา..ไม่ต้องทนอยู่กับความเศร้า ความเจ็บปวด..
และไม่เคยต้องเสียใจ กับการจากไปของ..ใครบางคน..
ในขณะที่..เธอ อยู่กับ เค้า...เธอ มี เค้า...

แต่ฉัน...ไม่เหลือใคร...นับตั้งแต่วันที่เธอเลือกเดินออกไปจากกัน


แต่มันแปลกตรงที่..ความรักของฉันยังคงอยู่ที่เดิม...
ทุกความรู้สึกยังคงเหมือนเดิมไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม..
เธอ..ยังคงเป็นภาพความรักที่ชัดเจนเสมอในความทรงจำของฉัน..


v- v- v- v- v -v -v -v -v- v- v


ตลอดเวลาที่ผ่านมา..ฉันพยายามข้ามผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดไปอย่างช้าๆ
โดยที่ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน..ฉันถึงจะผ่านมันไปได้ซะที….
ทุกครั้ง..ที่ฉันค่อยๆ ก้าวออกไปจากความเจ็บปวดทีละก้าว..ทีละก้าว..
ภาพความรักของเราในวันเก่าๆ มันย้อนกลับมาทำให้คิดถึงอยู่เสมอ..

ตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน..เราผ่านทั้งทุกข์และสุขมาด้วยกันมากมาย
ทุกๆ ครั้งที่ฉันมองไปก็จะยังมีเธอยืนอยู่ข้างๆ กันไม่เคยห่าง
ช่วงเวลาที่มีเธอ มันเหมือนกับว่า.....

โลกของฉันหมุนได้เพราะการยืนอยู่ข้างๆ ของเธอนะ..เธอเป็นกำลังใจสำคัญในชีวิต..
จนฉันคิดว่า..ฉันคงไม่สามารถ รักและทำเพื่อใคร ได้มากเท่าเธออีกแล้ว..


ในวันที่ฉันนั่งจมอยู่กับความทุกข์.....
เมื่อเธอเลือกเดินจากกันไป..ในขณะที่ฉันยังคงรักเธออยู่เต็มหัวใจ..
ตอนนั้น..โลกของฉันมันเหงา..เหงามากๆ
ฉันไม่เคยยิ้มได้อย่างมีความสุขเลยสักครั้ง เหมือนกับวันที่ยังมีเธออยู่...


ฉันอยู่ในสภาพนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ..ได้แต่นั่งเหม่อลอยอยู่อย่างนั้น...
โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่ายังมี เพื่อนรัก ของฉันอีกคนที่คอยเฝ้ามองอยู่ด้วยความห่วงใย...

จนกระทั่ง...เพื่อนรักของฉันคนนี้ถามขึ้นว่า….

v
v
v
v

ตัวกลม...ตลอดเวลาที่ผ่านมา "ความรัก" สำหรับ ตัวกลม มันคืออะไร..???..
ทำไมถึงรักผู้ชายธรรมดาๆ คนนี้มากเหลือเกิน ทำไมถึงให้อภัยเสมอ
ไม่ว่าเค้าจะทำผิดต่อกันมากแค่ไหนก็ตาม..???..


หลังจากที่ฉันได้ยินคำถาม...สิ่งที่ฉันรู้สึกในตอนนั้นมันเป็นคำตอบที่อยู่ในใจมาโดยตลอด
ตั้งแต่วันที่ฉันรู้ว่า..ฉันรักเธอ..

ฉันตอบคำถามเพื่อนด้วยรอยยิ้มและดวงตาที่มีน้ำตาคลออยู่ตลอดเวลาว่า...

v
v
v
v

ผู้ชายธรรมดาคนนี้ ทำให้ฉันสัมผัสได้ว่า..ความรักของฉัน มันคือ ความหวังดี..
ความหวังดี ที่อยากจะเห็นเค้ามีความสุข..
มีชีวิตที่ไม่ต้องสมบูรณ์แบบ...แต่ก็เป็นไปในวิถีที่เขาพอใจ..
เป็นไปตามทางที่เค้าปรารถนา..ไม่ต้องเดือดร้อน...ไม่ต้องเจ็บป่วย...

และสำคัญที่สุด คือ...

ขอให้ฉันเป็นหนึ่งคนในชีวิต ที่เค้าเป็นห่วง..คอยเฝ้ามองหา แล้วยิ้มให้..ตลอดไป..

...สำหรับความรักของฉันที่มีต่อเค้า มันมีความหมายแค่นั้นจริงๆ...


เมื่อคำตอบของฉันสิ้นสุดลง...มืออุ่นๆของเพื่อนยื่นมาแตะที่ไหล่ของฉันเบาๆ...

...พร้อมกับบอกฉันว่า….

v
v
v
v

.."ตัวกลม" เพื่อนรัก....นี่ไงหล่ะ..

…วันนี้...ตัวกลม ได้มอบความรักที่มีต่อเค้าไปอย่างสมบูรณ์แบบแล้วนะ..
ตอนนี้เค้ามีความสุขในสิ่งที่เค้าเลือกแล้ว..ถึงแม้ว่า..คนที่เค้าคอยห่วงใยในชีวิต..
คนที่เค้าคอยมองหา..หรือคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เค้า..จะไม่ใช่..ตัวกลม..
หรือจากนี้ไป..รอยยิ้มจากเค้าอาจจะไม่มีอีกแล้ว....

...แต่เราเชื่อว่า...

ตัวกลม..จะยังคงหวังดีต่อเค้าและอยากเห็นเค้ามีความสุขตลอดไปใช่มั้ย..???..


จากคำถามสุดท้ายที่เกิดขึ้น....

ทำให้ทุกอย่างรอบๆตัวเงียบสงบ..ราวกับว่า..กำลังตั้งใจรอฟังคำตอบจากฉัน...

แต่ฉัน...ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้อีก..นอกจาก “น้ำตา” ที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย..
และฉันเชื่อว่า..เพื่อนคงจะเข้าใจในคำตอบของฉันแล้ว..น้ำตา คือ คำตอบของฉัน..


บางที..ถ้าฉันได้รู้สักนิดว่า..ไม่ว่ายังไง สุดท้ายแล้ว "ความรัก" ที่มีก็ต้องจากฉันไปอยู่ดี...


ถ้าฉันได้รู้ว่าวันนั้น..จะเป็นวันสุดท้ายที่เราสองคนจะได้พบกัน....

ฉันจะกอดเธอไว้ให้นานที่สุด
ฉันจะบอกให้เธอรู้ว่าเธอมีค่าและสำคัญกับฉันมากแค่ไหน
ฉันจะบอกกับเธอว่าฉันมีความสุขเสมอที่มีเธออยู่ข้างๆ กัน
ฉันจะบอกเธอให้รู้ว่าทุกอย่างที่เป็นเธอ ตัวตนของเธอ..ไม่ว่าจะเป็นยังไง ฉันก็รักเธอ

และสุดท้าย...

ฉันจะขอบคุณทุกความดี..ที่เธออดทนและทำเพื่อผู้หญิงแย่ๆ อย่างฉันคนนี้..เสมอมา..

"เธอรู้ใช่มั้ยว่า..ฉันรักเธอมากแค่ไหน"


แต่ ณ วันนี้...ในวันที่ความรักของเธอไม่ได้อยู่ที่ฉันอีกแล้ว
ฉันคงไม่มีโอกาสได้ทำอย่างที่คิด....
เมื่อฉันเป็นได้แค่ "ใครบางคน" ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเธอเท่านั้น


จนถึงตอนนี้...


ทุกครั้งที่คิดถึงเธอ...ฉันก็ยังคงเป็นคนอ่อนไหวเหมือนอย่างเคย
แต่ถ้าหากเลือกได้..ฉันจะไม่ร้องไห้..จะไม่เสียน้ำตาอีกแล้ว...
เพราะถ้าทนไหว..ฉันจะต้องแสดงให้คนอื่นรู้ทำไมว่า...ฉันยังอ่อนแอ..



ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน..อยู่กับใคร..ไม่ว่าเธอจะทุกข์ หรือสุข..
...แม้ว่าวันนี้เธอจะลืมกันไปแล้ว..ก็ตาม

ขอให้เธอจำไว้ว่า..ฉันคนนี้..

ยังคงหวังดีกับเธอเสมอ เพราะเธอ..คือ..ความรัก






..ปล.. ไดอารี่เรื่องนี้..เธอ..คงจะไม่ได้เข้ามาอ่านมันอีกแล้วสินะ
ฉบับสุดท้ายที่ส่งถึงกันแล้ว..แต่เรื่องราวของความคิดถึงจากฉัน ถึงเธอ จะยังคงบันทึกเก็บไว้ในนี้

เผื่อว่า..จะมีสักวันหนึ่ง....ที่เธอบังเอิญเข้ามาเปิดอ่านมันอีกครั้ง...เธอจะได้รู้ว่า
ตลอดมา..ฉันยังคงรักและคิดถึงเธอ..
ฉันไม่เคยลืม..เธอ